معنی شانه دان - جستجوی لغت در جدول جو

شانه دان

لغت نامه دهخدا

فال گیر که از روی استخوان شانۀ گوسفند فال می گیرد، فال بین

دانندۀ راه چاره و علاج، آنکه راه علاج دردی یا اصلاح امری را بداند، چارهشناس، برای مثال بسا چاره دانا به سختی بمرد / که بیچاره گوی سلامت ببرد (سعدی۱ - ۱۴۰)

فرهنگ فارسی عمید

دانه دان

زمینی که در آن تخم گیاه ها یا دانه های درختان را بکارند که پس از سبز شدن به جای دیگر انتقال بدهند

فرهنگ فارسی عمید

کاله دان

سبدی که زنان گلوله های پنبه و نخ های ریسیده را در آن می گذارند

فرهنگ فارسی عمید

خانه دار

زنی که امور خانه را اداره کرده و در بیرون از خانه کار نمی کند، ماهر در انجام کارهای خانه (زن)، صاحب خانه

فرهنگ فارسی عمید

چینه دان

کیسه ای که بین حلقوم و معدۀ مرغ قرار دارد و مواد غذایی داخل آن می شود، جاغر، ژاغر، شاغر، کژار، گژار، شکانک

فرهنگ فارسی عمید

دانه دار

هر میوه ای که در میان آن هسته یا تخم باشد، دارای دانه

فرهنگ فارسی عمید

جامه دان

چمدان، صندوق چرمی یا فلزی که در آن لباس می گذارند

فرهنگ فارسی عمید

شاه دانه

گیاهی یکساله با برگ هایی بلند و دانه هایی به اندازۀ فندق که از آن مواد مخدر و الیاف گرفته می شود، گردی مخدر که از سرشاخ های این گیاه گرفته می شود و به صورت تدخین یا خوردن مصرف می شود
بنگ، فنگ، بنج، زمرّد گیاه، زمرّدگیا، شاهدانج، شهدانج، کنودانه

گیاهی یکساله با برگ هایی بلند و دانه هایی به اندازۀ فندق که از آن مواد مخدر و الیاف گرفته می شود، گردی مخدر که از سرشاخ های این گیاه گرفته می شود و به صورت تدخین یا خوردن مصرف می شود
بَنگ، فَنگ، بَنج، زُمُرُّد گیاه، زُمُرُّدگیا، شاهدانَج، شَهدانَج، کَنَودانه

فرهنگ فارسی عمید

خانه دان

(نَ / نِ)

خیل خانه. دودمان. خاندان. (ناظم الاطباء) : بزرجمهر اصیل بود و از خانه دان ملک و اندیشمندی انوشروان از وی بیشتر از این جهت بودی. (فارسنامۀابن بلخی ص 92)

لغت نامه دهخدا

شانه بان

(نَ / نِ)

یعنی آنکه بی صبر و قرار باشد. (شمس اللغات). اما در جای دیگر دیده نشد

لغت نامه دهخدا

شاشه دان

(شَ / شِ)

شاشدان. آبدان. مثانه، گلدان و ظرفی که درآن شاش کنند. (ناظم الاطباء). رجوع به شاشدان شود

لغت نامه دهخدا